Laten we eerlijk zijn, het allerbelangrijkste van het nummer van vandaag hoor je in het begin. Wat een mod-der-vet-te drum. Een sloopkogel is het. Zeker wanneer die doffe knallen op de floor tom voor het eerst door je speakers klinken. Funky basje erbij. En dan valt Simons in. “Toen ik naar een naaste zocht, waar was jij? Waar was jij?”

De zware drumbeat en groovende bas zijn misleidend. Simons zingt gospel. Zo gek is het natuurlijk niet als je denkt aan alle zwarte funk- en soulartiesten die in de kerk begonnen zijn, maar dit kwam toch wel heel onverwacht. Een meisje uit Zwolle dat zonder die typische bezieling van haar Afro-Amerikaanse medemensen zingt, maar dan toch zo’n funky track maakt? Wat is dit in hemelsnaam (pun intended)?

Het ligt voor de hand. Voor ‘Zoals ik ben’, haar tweede plaat, liet de zangeres zich omringen door Nederlandse topmusici zoals Hammondgrootheid Rob Franken (te horen op onder meer de soundtrack van Turks Fruit) en drummer Peter Ypma, jarenlang begeleider van jazzlegende Rita Reys. Helaas is ‘Toen ik naar een naaste zocht’ een uitzondering op de regel. De gruwelijke beat van Ypma hoor je alleen hier terug. Verder is het niet veel soeps.

‘Als blazuingeschal zou klinken’ zou nog een redelijk countrynummer kunnen zijn.

Maar het titelnummer is een regelrechte draak.

En wanneer Truusje Engels gaat zingen vraag ik me af of er geen satanische boodschap te horen is als ik de plaat achterstevoren draai.

Maar al die miskleunen ten spijt is het toch weer duidelijk: soul, jazz en funk zijn schatplichtig aan gospel, ook wanneer de Heer wordt bezongen bezongen door een blanke vrouw uit Zwolle.